توصیه­ های عمومی و راهکارهای مدیریتی در خصوص آلودگی جیره­­های طیور به مایکوتوکسین ها از سوی کمیته تخصصی طیور سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس به صورت موارد 12 گانه ذیل ارائه می­گردد. لازم است در زمان مشاهده علائم مربوطه، مشاوره علمی از سوی پرورش دهندگان عزیز با مدیران فنی مزارع صورت پذیرد. 

• اثرات مضر مایکوتوکسین­ها بر عملکرد جوجه­های گوشتی و مرغ­های تخم­گذار بستگی به دز مصرفی و مدت زمان مصرف آن دارد.
• مهمترین اثرات سمی مایکوتوکسین­های جیره در جوجه­ها شامل کاهش نرخ رشد، آسیب­های دهانی (پلاک­های پنیری زرد رنگ متمایل به سفید)، پردرآوری غیر عادی و کاهش وزن بدن است.
• در مرغ های تخم­گذار کاهش یا امتناع در مصرف خوراک، کاهش تولید تخم مرغ و کاهش کیفیت پوسته افزایش لکه های خونی و گوشتی در تخم مرغ (بخصوص در زمان ابتلا با اوکراتوکسین A)
• سویه های قارچی تحت شرایط مزرعه ای قادر به سنتز چندین مایکوتوکسین هستند و بعضی از گونه های فوزاریوم می توانند بیشتر از 8 نوع مایکوتوکسین را تولید نمایند. لذا در این حالت استفاده از توکسین بایندرهای (جاذب­ها) چند جزئی می تواند مفید باشد.
• از اثرات متقابل مایکوتوکسین ها با داروهای ضدکوکسیدیوز در جوجه های گوشتی و اجزای مختلف جیره (مانند چربی یا ویتامین E) نباید غافل شد.
• آنالیز مواد اولیه جهت تعیین میزان و نوع سم مربوطه صورت پذیرد (مارکرهای زیستی و کیت های آزمایشی)
• استفاده ذرت از چند منبع مختلف به منظور رقت میزان سموم موجود می تواند راهکاری عملی برای کاهش اثرات در جوجه­ها باشد.
• داروهای اختصاصی برای مقابله با مایکوتوکسین ها در دسترس نیست. حذف منبع سم همراه با معالجه علائم بیماری و استفاده از درمان های تقویتی، جلوگیری از تنش و کنترل بیماری های عفونی ثانویه می تواند موثر باشند.
• پرندگان مبتلا به مسمومیت حاد می توانند با مصرف مواد جاذب (مثل بنتونیت یا زغال چوب فعال­شده) معالجه شوند این کار به منظور حداقل کردن جذب سم از دستگاه گوارش و برای کم کردن چرخه داخل کبدی توکسین ها و متابولیت های آن­ها صورت می­گیرد.
• استفاده از آنتی­اکسیدان­هایی از قبیل ویتامین C، ویتامین E و اتوکسی کوئین اثر سودمندی در کاهش کشندگی سم T-2 در پرندگان مزرعه­ای داشته است.
• ضد عفونی مرتب سالن تولید با ضدعفونی های زیستی که به پرنده آسیب زا نباشد و ضد عفونی محوطه برای جلوگیری از درگیری پرندگان با بیماری های ثانویه
• در موارد عمومی استفاده از سرکه به میزان 1 لیتر در 100 لیتر آب آشامیدنی یا اسیدفایرهای تجاری